بررسی و تحلیل عوامل موثر در پایداری تونل با تمرکز بر بخش غربی خط چهار مترو تهران

شهر تهران سالیان درازی است که با مشکل ترافیک رو به رو می باشد و گسترش استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی یکی از ابزار ها برای حل این مشکل در نظر گرفته شده است . بر همین اساس احداث و گسترش خطوط مترو یکی از سر فصل هایی بوده است که مورد توجه مدیران شهری قرار گرفته است . مشکلات ناشی از عدم پایداری و ریزش خطوط مترو در حین ساخت معضلی بوده است که در این سالها با وقوع حوادث ناگوار نمود پیدا کرده است . این مشکلات از یک سو باعث افزایش هزینه های احداث گردیده و از سوی دیگر زمان بهره برداری ازخطوط را افزایش میدهد . در زمینه کنترل پایداری در تونل های حفر شده در زمین های نرم مواردی لازم است مورد توجه قرار گیرند که از جمله مهمترین آنها بررسی رفتار تونل در قالب محاسبه میزان تغییر شکل و شعاع ناحیه پلاستیک می باشد که البته اشتباه در این محاسبات باعث خسارات جبران ناپذیری می شود . برای این منظور بایستی با توجه و اعمال مناسب پارامتر های موثر بر پایداری نظیر خواص مکانیکی ، اثر سازه های اطراف و خاکهای دستی ، تاثیر شرایط محیطی نظیر عمق و رطوبت و شرایط زمین شناسی منطقه از جمله گسل ها و فعالیت های تکتونیکی و نیز نوع بارگذاری (بارگذاری دینامیکی قطار یا اثر زلزله و ...) از یک مدل رفتاری مناسب برای این نوع زمین ها استفاده گردد و در نهایت با پیشنهاد یک سیستم نگهداری ، تونل مورد نظر را مورد تحلیل و ارزیابی قرار می دهیم .